O sukcesie prowadzonej dzia?alno?ci gospodarczej decyduje coraz cz??ciej zasób posiadanej przez przedsi?biorstwo wiedzy, co jest zwi?zane z przemianami cywilizacyjnymi nazywanymi powszechnie rewolucj? informacyjn?. Oczywi?cie, samo przedsi?biorstwo, rozumiane w prawie jako zespó? czynników materialnych i niematerialnych wykorzystywanych do prowadzenia dzia?alno?ci gospodarczej, wiedzy zdobywa? nie mo?e. Zasób owych czynników niematerialnych zwi?kszany jest jednak przez pracowników, a mo?e by? równie? nabywany od innych przedsi?biorstw np. w postaci wypracowanych instrukcji i schematów dzia?ania, receptur biznesowych itp. Tajemnica przedsi?biorstwa rozumiana jest przez to nierzadko jako know-how, czyli t?umacz?c dos?ownie z angielskiego wiedzie? jak. Wiedzie?, jak pokierowa? przedsi?biorstwem, ?eby osi?gn??o zysk, wiedzie? jakie rynki wybra?, wiedzie? jak motywowa? pracowników.
Tajemnica przedsi?biorstwa, jako dobro chronione prawem, tak?e w prawie znajduje definicj?. Rozumie si? przez ni? nieujawnione szerszej publiczno?ci informacje techniczne, technologiczne oraz organizacyjne samego przedsi?biorstwa, jak i inne informacje, które posiadaj? warto?? gospodarcz?, a co do których podj?te zosta?y przez przedsi?biorc? dzia?ania niezb?dne dla zachowania ich poufno?ci. Mieszcz? si? w tym zakresie nie tylko typowe informacje z zakresu know-how, ale te? np. dotycz?ce struktury przedsi?biorstwa, która po?rednio mo?e oczywi?cie wp?ywa? na skuteczno?? funkcjonowania. Jest to równie? definicja otwarta, a zatem pozostawia mo?liwo?? dalszej interpretacji informacji w zale?no?ci od kontekstu w jakim s? one podawane do publicznej wiadomo?ci oraz zakresu, jaki obejmuj? (np. wielko?? sprzeda?y). Nie jest przy tym istotne, czy s? to informacje nowe, oryginalne, wyj?tkowe, których nie posiada nikt inny.
Informacje poufne mog? samodzielnie przedstawia? warto?? handlow?, a zatem by? przedmiotem obrotu na rynku. Nie trac? one przez to charakteru tajemnicy przedsi?biorstwa. Mog? by? znane tak?e grupie osób, które pracuj? w danym przedsi?biorstwie, ale tak?e poza nim, które naby?y wiedz? w drodze wspó?pracy z przedsi?biorstwem pierwotnym lub w inny sposób. Bardzo cz?sto dane poufne s? ujawniane nie tylko kontrahentom, ale w pewnym zakresie równie? na etapie negocjacji czy poszukiwa? kontrahenta. Nie trac? one poprzez to swojego charakteru. Istniej? nawet g?osy, ?e nie jest konieczne podkre?lanie poufnego charakteru informacji przekazywanych w takich okoliczno?ciach, poniewa? z nich mo?na w drodze prostej dedukcji wywnioskowa?, ?e nie s? to informacje przeznaczone dla szerokiej publiczno?ci. St?d te?, umowy mi?dzy kontrahentami bardzo cz?sto przewiduj? zaostrzon? odpowiedzialno?? za ujawnienie informacji, które druga strona nab?dzie poprzez wykonanie danej umowy. Jest to szczególnie istotne w bran?ach wra?liwych na ujawnianie danych poufnych medycznej, prawniczej, dziennikarskiej.
Nie mog? by? jednak postrzegane za tajemnic? przedsi?biorstwa informacje, które s? ogólnie dost?pne lub mog? by? dost?pne przy podj?ciu czynno?ci zmierzaj?cych do ich poznania, przy za?o?eniu ?e s? to czynno?ci zgodne z obowi?zuj?cym prawem. Tym samym, kr?g osób, który powinien posiada? dan? informacj?, by straci?a ona charakter poufno?ci, nie jest sztywno okre?lony. Szczególnie kr?g ten nie powinien by? wyznaczany przez wiedz? na temat faktów powszechnie znanych. Najcz??ciej informacje wchodz?ce w zakres tajemnicy przedsi?biorstwa maj? charakter wysoce specjalistyczny. Wystarczy zatem, je?li dana informacja jest znana odpowiedniemu kr?gowi specjalistów.