Od czasu przyst?pienia Polski do Unii Europejskiej, tj. od 1 maja 2004 roku, Polacy poszukuj? pracy równie? na terytorium pa?stw cz?onkowskich. Wi??e si? to z otwarciem rynków pracy krajów cz?onków UE/EOG dla Polaków i zrównaniem ich praw z prawami przys?uguj?cymi obywatelom tych pa?stw. Zgodnie z przepisami prawa wspólnotowego Polacy maj? prawo do swobodnego poszukiwania pracy oraz do zatrudnienia w tych pa?stwach bez konieczno?ci uzyskania jakiegokolwiek pozwolenia na prac?.
Do najch?tniej wybieranych krajów spoza Unii Europejskiej mo?na zaliczy? Norwegi?, Australi? oraz Stany Zjednoczone. W Norwegii najcz??ciej zatrudniani s? pracownicy wykwalifikowani ni?szego szczebla, np. kierowcy, rze?nicy czy spawacze. Legaln? prac? w Norwegii mo?na uzyska? tylko na podstawie pozwolenia na prac?. Podkre?li? wszak?e nale?y, i? w zwi?zku z cz??ciowym otwarciem norweskiego rynku pracy, uzyskanie takiego pozwolenia jest stosunkowo ?atwe. Agencje po?rednictwa pracy najcz??ciej w swoich ofertach gwarantuj? ju? dope?nienie wszelkich formalno?ci. W Australii natomiast najbardziej po??dani s? specjali?ci, zw?aszcza lekarze, piel?gniarki, lekarze denty?ci, informatycy, in?ynierowie. A?eby jednak uzyska? pozwolenia na prac? w Australii nale?y wykaza? si? bardzo dobr? znajomo?ci? j?zyka angielskiego (oraz przyst?pi? do egzaminu IELTS International English Language Test) oraz posiada? minimum trzyletnie do?wiadczenie. Natomiast w Stanach Zjednoczonych ilo?? przyznawanych wiz pracowniczych jest do?? ograniczona. Najwi?ksz? szans? na prac? maj? tam pracownicy wysoko wykwalifikowani (z dziedziny nauki, sztuki, biznesu, a tak?e menad?erowie, naukowcy, sportowcy itp.).
Zgodnie z przepisami o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy podejmowanie pracy za granic? u pracodawców zagranicznych odbywa si? na zasadach obowi?zuj?cych w pa?stwie zatrudnienia. Du?? rol? odgrywaj? tak?e zasady okre?lone w umowach mi?dzynarodowych. Zatrudnienie za granic? mo?e nast?pi? na kilka sposobów. Po pierwsze zatrudnienie obywatela polskiego za granic? mo?e nast?pi? w drodze bezpo?rednich uzgodnie? obywateli polskich z pracodawcami zagranicznymi. Po drugie zatrudnienie obywatela polskiego mo?e nast?pi? tak?e za po?rednictwem publicznych s?u?b zatrudnienia. Po trzecie za? zatrudnienie obywatela polskiego mo?e nast?pi? za pomoc? agencji po?rednictwa pracy (w drodze umowy zawieranej przez te agencje z obywatelami polskimi i pracodawcami zagranicznymi).
Natomiast sama umowa, na podstawie której agencja po?rednictwa pracy kieruje polskiego pracownika do pracy za granic? u pracodawców zagranicznych musi zawiera? szereg elementów. Umowa z agencj? po?rednictwa pracy powinna okre?la? po pierwsze: pracodawc? zagranicznego, okres zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, a tak?e rodzaj oraz warunki pracy i wynagradzania. Nale?y tak?e wskaza?, jakie ?wiadczenia socjalne przys?uguj? osobie kierowanej do pracy. Umowa z agencj? powinna wskazywa? równie? warunki ubezpieczenia spo?ecznego oraz od nast?pstw nieszcz??liwych wypadków i chorób tropikalnych. Nale?y równie? okre?li? szczegó?owo obowi?zki i uprawnienia osoby kierowanej do pracy oraz prawa i obowi?zki agencji zatrudnienia. Umowa z agencj? powinna te? okre?la? zakres odpowiedzialno?ci cywilnej stron w przypadku niewykonania lub nienale?ytego wykonania umowy. Konieczne b?dzie zatem wskazanie strony pokrywaj?cej koszty dojazdu i powrotu osoby skierowanej do pracy w przypadku niewywi?zania si? pracodawcy zagranicznego z warunków umowy oraz tryb dochodzenia zwi?zanych z tym roszcze?. Umowa z agencj? zawiera te? kwoty, jakie przys?uguj? agencji zatrudnienia z tytu?u faktycznie poniesionych kosztów zwi?zanych ze skierowaniem do pracy za granic?. Mowa tu o kosztach m.in. na: dojazd i powrót osoby skierowanej, wydanie wizy, badania lekarskie, t?umaczenia dokumentów itp. Umowa z agencj? mo?e wskazywa? tak?e inne obowi?zki stron.