Zasada suwerenno?ci narodu nale?y do naczelnych zasad ustroju Polski. Wyra?ona zosta?a w Konstytucji, która stanowi, ?e w?adza zwierzchnia w Rzeczypospolitej Polskiej nale?y do Narodu, za? Naród sprawuje w?adz? przez swoich przedstawicieli lub bezpo?rednio. Zasada ta okre?la suwerena, a zatem wskazuje tego, komu przys?uguje w?adza w pa?stwie. Wed?ug Konstytucji, w?adz? pa?stwow? w Polsce sprawuje Naród, czyli ogó? obywateli naszego pa?stwa. Podstaw? przynale?no?ci do tak rozumianego Narodu jest fakt posiadania obywatelstwa polskiego. Przyj?ta przez Konstytucj? zasada, nawi?zuje do koncepcji suwerenno?ci ukszta?towanej w doktrynie europejskiej na prze?omie XVIII i XIX w. Wskazanie Narodu, jako podmiotu najwy?szej w?adzy w pa?stwie, by?o równoznaczne z odrzuceniem koncepcji, zgodnie z któr? podmiotem w?adzy mo?e by? jaka? grupa spo?eczna, czy klasa.
Bowiem, ju? Jeana Jacquesa Rousseau, w swoim dziele zatytu?owanym Umowa spo?eczna, postawi? tez?, i? w?adza to przejaw samoorganizacji Narodu i zarazem przywilej nadawany przez spo?ecze?stwo okre?lonym jednostkom. Konstytucja okre?la nie tylko podmiot w?adzy pa?stwowej. Wskazuje tak?e podstawowe formy sprawowania w?adzy przez Naród, a zatem form? bezpo?redni? i po?redni?. Forma bezpo?rednia jest zastrze?ona do rozstrzygania spraw szczególnej wagi pa?stwowej lub lokalnej. W przypadku tej formy, spo?ecze?stwo mo?e podejmowa? okre?lone decyzje w drodze referendum. Konstytucja przewiduje cztery rodzaje referendów : ogólnokrajowe w sprawach o szczególnym znaczeniu dla pa?stwa, referendum w sprawie wyra?enia zgody na ratyfikacj? umowy mi?dzynarodowej przewiduj?cej przekazanie organizacji mi?dzynarodowej kompetencji organów w?adzy pa?stwowej w pewnych sprawach oraz referendum w sprawie zatwierdzenia zmiany Konstytucji dotycz?cej : postanowie? okre?laj?cych podstawowe zasady ustroju pa?stwa, wolno?ci, prawa i obowi?zki obywateli, a tak?e procedury zmiany Konstytucji.
Konstytucja wyró?nia tak?e referendum lokalne dotycz?ce spraw okre?lonych spo?eczno?ci lokalnych. Bezpo?rednie sprawowanie w?adzy przejawia si? ponadto tak?e w prawie ludowej inicjatywy ustawodawczej. Jednak, podstawow? i zasadnicz? form? sprawowania w?adzy przez Naród jest forma po?rednia, która polega na sprawowaniu w?adzy za po?rednictwem wybieranych przedstawicieli zasiadaj?cych w Sejmie i w Senacie. Naród ma prawo wskazywania kandydatów na pos?ów i senatorów, a ponadto wybierania swoich reprezentantów do obu izb parlamentu. Warunkiem uznania wyborów za demokratyczne jest spe?nienie przez nie warunków powszechno?ci, równo?ci, bezpo?rednio?ci i tajno?ci. Przes?anka powszechno?ci okre?la kr?g podmiotów, które zosta?y uprawnione do g?osowania. Ograniczenia mog? dotyczy? wieku, obywatelstwa i domicylu, czyli faktu zamieszkiwania na danym terytorium, w przypadku wyborów lokalnych. Wszystkim obywatelom powinno przys?ugiwa? bierne i czynne prawo wyborcze.
Bierne prawo wyborcze oznacza mo?liwo?? bycia wybieranym w wyborach powszechnych, przy czym w Polsce jest ono zró?nicowane ze wzgl?du na wiek i wskazuje granic? 21 lat, przy startowaniu w wyborach do Sejmu oraz 35 lat w wyborach prezydenckich. Natomiast czynne prawo wyborcze to mo?liwo?? wyboru swojego reprezentanta. Czynne prawo wyborcze przys?uguje ka?demu obywatelowi, który uko?czy? 18 lat. Z kolei, przymiot równo?ci oznacza, i? ka?da osoba g?osuj?ca mo?e odda? tylko i wy??cznie jeden g?os. Zasada równo?ci gwarantuje zatem, i? ka?dy oddany g?os b?dzie mia? tak? sam? wag?. Zasada bezpo?rednio?ci wymaga, aby obywatel odda? swój g?os osobi?cie. Z kolei, zasada tajno?ci oznacza, i? ?aden g?os nie zostanie ujawniony, co gwarantuje obywatelowi anonimowo?? i chroni przed ewentualnymi represjami, czy naciskami. Bezpo?rednio realizacji tej zasady s?u?? wydzielone miejsca w lokalach wyborczych za pomoc? chocia?by parawanów, a tak?e urny, do których wrzucane s? wszystkie arkusze do g?osowa?, a ponadto fakt, i? karty do g?osowania s? nieoznakowane i identyczne.