Umowa timesharingu (zwana te? czasem udzia?em czasowym) nale?y do umów nienazwanych (tzn. nie jest uregulowana przez przepisy prawa cywilnego). Umow? timesharingu zalicza si? do kontraktów pozwalaj?cych na korzystanie z cudzych rzeczy (podobnie jak np. leasing). Podstawow? cech? umowy timesharingu, na co ju? wskazuje sama nazwa (z ang. timesharing czasowe dzielenie, uczestniczenie), jest czasowo?? korzystania z okre?lonego dobra. Czasowo?? omawianej umowy pojawia si? w dwóch aspektach. Po pierwsze, czasowo?? oznacza czas trwania umowy, na jaki jest zawierana przez strony. Przyjmuje si?, i? umowa timesharingu nie powinna by? krótsza ni? trzy lata. Po drugie, czasowo?? omawianej umowy oznacza periodyczno?? (okresowo??) korzystania z rzeczy. Oznacza to, i? nabywca mo?e u?ywa? rzeczy tylko w ?ci?le okre?lonych przedzia?ach czasowych (co najmniej tygodniowych). Timesharing mo?e zatem polega? na: u?ywaniu rzeczy cudzej przez okres 5 lat od dnia podpisania umowy, w okresie od 1 stycznia do 1 lutego ka?dego roku.
Strony umowy timesharingu to nabywca (otrzymuj?cy rzecz do u?ywania) oraz zbywca. Natomiast, w tym stanie rzeczy nie mo?na jednak mówi? o przenoszeniu w?asno?ci przedmiotu umowy. Timesharing jest to stosunek obligacyjny (zobowi?zaniowy). Po jego up?ywie nie nast?puj? zmiany w zakresie posiadania w maj?tkach zbywcy i nabywcy. Na mocy tej umowy nabywcy przys?uguje uprawnienie okre?lonego u?ywania rzeczy. Natomiast zbywcy z tego tytu?u przys?uguje uprawnienie do poboru op?aty. Po pierwsze, zbywcy przys?uguje prawo uzyskania jednorazowej op?aty za zbycie pewnych uprawnie? w postaci mo?liwo?ci korzystania z jego w?asno?ci. Po drugie, zbywcy nale?? si? równie? op?aty okresowe (tzw. czynszowe), które wi??? si? z bie??cym u?ywaniem rzeczy w ustalonych w umowie odst?pach czasu. Umowa timesharingu ma g?ównie zastosowanie w ?wiadczeniu us?ug turystycznych. Polega ona na udost?pnianiu okre?lonych w umowie nieruchomo?ci znajduj?cych si? w atrakcyjnych turystycznie regionach.
Dodatkowo, mowa o nieruchomo?ciach, które s? wyposa?one w ró?ne atrakcje oraz zapewniaj?ce rozrywki, obok miejsc noclegowych (np. baseny, korty, kasyno itp.). Umowa timesharingu umo?liwia nabywcy korzystanie z tego rodzaju us?ug turystycznych, bez konieczno?ci zabiegania corocznie o znalezienie i zarezerwowanie konkretnego miejsca. Z drugiej strony, podmiot udost?pniaj?cy nieruchomo?? (zbywca) ma zapewnionych sta?ych klientów. Dlatego te? zbywca jest zazwyczaj profesjonalist? (np. agencj? turystyczn?), za? nabywcami s? najcz??ciej osoby prywatne (korzystaj? z u?yczanych rzeczy bez zwi?zku ze swoj? dzia?alno?ci? gospodarcz? czy zawodow?). W prawie polskim przewidziana jest umowa korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w ka?dym roku, przy czym prawo nabywcy mo?e mie? posta? prawa osobistego, w tym wierzytelno?ci albo prawa rzeczowego, w szczególno?ci u?ytkowania.