Jest rzecz? szeroko i dok?adnie zbadan? i udowodnion?, ?e dziecko dla stabilnego, poprawnego rozwoju psychicznego i emocjonalnego, a tak?e w?a?ciwej socjalizacji, powinno utrzymywa? sta?y kontakt ze swoimi rodzicami. Dobro dziecka jest oczywi?cie najwa?niejsze, z punktu widzenia zarówno prawa, jak i moralno?ci, ale nale?y pami?ta? tak?e o prawach rodziców, zarówno matki jaki ojca, którzy powinni mie? mo?liwo?? utrzymywania kontaktów ze swoim dzieckiem i realizowania si? jako rodzice. Co wi?cej, kontakty takie s? obowi?zkiem ka?dego z rodziców i to obowi?zkiem nak?adanym przez powszechnie obowi?zuj?ce prawo. Te prawa i obowi?zki s? niezale?nie od w?adzy rodzicielskiej. Co nale?y rozumie? przez kontakty z dzieckiem? Przede wszystkim przebywanie z nim odwiedzanie, spotkania, zabieranie dziecka poza jego miejsce zamieszkania, a tak?e bezpo?rednie porozumiewanie si?, utrzymywanie korespondencji, tak?e w postaci elektronicznej czy telefonicznie. Ka?dy z rodziców ma wspó?cze?nie szereg mo?liwo?ci technicznych, które powinny s?u?y? umacnianiu wi?zi z dzie?mi, szczególnie je?li wskutek innych okoliczno?ci nie jest mo?liwe fizyczne przebywanie w tym samym miejscu. Nie nale?y przez to jednak rozumie?, ?e ograniczenie si? do kontaktów za po?rednictwem np. poczty elektronicznej czyni zado?? obowi?zkom rodzicielskim.
Przepisy odnosz?ce si? do praw i obowi?zków rodziców w zakresie ich kontaktów z dzieckiem s?u?? odpowiednio regulacji kontaktów rodze?stwa, dziadków, powinowatych w linii prostej, a tak?e innych osób, je?eli sprawowa?y one przez d?u?szy czas piecz? nad dzieckiem. Daje to mo?liwo?? elastycznego rozpatrzenia sprawy przez s?d i zastosowanie ?rodków najlepszych dla dziecka, a tak?e skierowanie decyzji do osób, które s? dziecku najbli?sze i z którymi nawi?za?o ju? ono wystarczaj?co siln? wi??.
Je?eli dziecko przebywa stale u jednego z rodziców, sposób utrzymywania kontaktów z dzieckiem przez drugiego z nich powinni rodzice ustali? wspólnie. Kierowa? si? powinni przy tym przede wszystkim dobrem dziecka, bior?c tak?e pod uwag? jego rozs?dne ?yczenia. Je?li rodzice do porozumienia w tej kwestii nie dojd? sami, odpowiedni? decyzj? mo?e wyda? s?d opieku?czy. Tak samo, je?li dziecko nie przebywa u ?adnego ze swoich rodziców, a piecz? nad nim sprawuje opiekun lub gdy zosta?o umieszczone w rodzinie zast?pczej albo w placówce opieku?czo-wychowawczej. Prawo do kontaktów z dzieckiem nie ustaje i osoby odpowiedzialne powinny ustali? mi?dzy sob? najw?a?ciwszy sposób kontaktowania si? z dzieckiem.
Prawo do kontaktów z dzieckiem nie jest jednak?e prawem bezwzgl?dnym i niczym nieograniczonym. Je?eli wymaga tego dobro dziecka, s?d opieku?czy mo?e ograniczy? utrzymywanie kontaktów rodziców z dzieckiem. Mo?e on w szczególno?ci zakaza? spotykania si? z dzieckiem, zabierania go poza miejsce jego sta?ego pobytu, porozumiewania si? na odleg?o??. S?d mo?e te? zezwoli? na spotykanie si? z dzieckiem tylko w obecno?ci drugiego z rodziców albo opiekuna, kuratora s?dowego lub innej osoby, a tak?e ograniczy? kontakty do okre?lonych sposobów porozumiewania si? z nim. Jest to katalog przyk?adowy, zatem je?li s?d uzna za stosowne u?ycie innych ?rodków ma ku temu mo?liwo??. Ostatecznie, je?eli utrzymywanie kontaktów rodziców z dzieckiem powa?nie zagra?a jego dobru lub je narusza, s?d mo?e ca?kowicie zakaza? ich utrzymywania.
Orzekaj?c w sprawie kontaktów z dzieckiem, s?d mo?e zobowi?za? rodziców do okre?lonego post?powania, w szczególno?ci skierowa? ich do placówek lub specjalistów zajmuj?cych si? terapi? rodzinn?, poradnictwem lub ?wiadcz?cych rodzinie inn? stosown? pomoc. S?d powinien przy tym wskaza? równie? sposoby kontroli wykonania wydanych przez siebie zarz?dze?. Ka?de rozstrzygni?cie w sprawie kontaktów z dzieckiem mo?e zosta? zmienione przez s?d w pó?niejszym czasie, je?eli wymaga tego jego dobro.