Forfaiting nale?y do instytucji nowych, ukszta?towanych przez obrót gospodarczy. Jest to umowa nienazwana (tzn. nie jest uregulowana w kodeksie cywilnym). Istotn? rol? odgrywa w forfaitingu zaufanie mi?dzy kontrahentami. Forfaiting jest jedn? z technik s?u??cych do finansowania handlu zagranicznego (dotyczy on wy??cznie nale?no?ci eksportowych). Polega on na zakupie przez instytucj? forfaitingow? nale?no?ci terminowych jej klientów, które powsta?y w wyniku realizacji kontraktu eksportowego, bez regresu w stosunku do sprzedawcy wierzytelno?ci. Natomiast omawiane wierzytelno?ci powinny przyj?? posta? akceptowanego przez instytucj? finansow? instrumentu finansowego. Forfaiting nie jest zatem ani po?yczk?, ani cesj? wierzytelno?ci, nie jest to tak?e dyskonto czy wykup weksli. Istota forfaitingu polega g?ównie na finansowaniu, za? wszelkie czynno?ci dokonywane przez forfaitera s? podporz?dkowane przede wszystkim tej funkcji.
Zawarcie umowy forfaitingowej z regu?y pozostaje dla d?u?nika tajemnic? (w szczególno?ci, gdy zabezpieczeniem dokonania sp?aty kredytu udzielonego przez forfaitera s? weksle). Forfaiter zawieraj?c umow? pobiera odsetki z góry poprzez dokonanie dyskonta danej nale?no?ci. Doda? nale?y, i? w przypadku forfaitingu cz?sto tworzone s? konsorcja dla zgromadzenia ?rodków na sfinansowanie danej transakcji. Stwarza to mo?liwo?? roz?o?enia ryzyka mi?dzy kilkoma podmiotami finansuj?cymi. W przypadku forfaitingu bowiem refinansowane jest 100 % wierzytelno?ci. W j?zyku angielskim - "a forfait" oznacza kupi?, sprzeda? co? bez ryzyka. Instytucja finansowa bowiem rezygnuje z roszczenia zwrotnego wobec zbywcy wierzytelno?ci i to nawet w sytuacji, gdy przej?te nale?no?ci nie zostan? uregulowane przez d?u?nika we wskazanym terminie (z jednym wyj?tkiem). Zabezpieczenia dostarczone forfaiterowi przez eksportera w momencie zawarcia umowy o zakup nale?no?ci mog? przyj?? posta?: awalu na wekslu w?asnym importera lub zaakceptowanej przez niego tracie ci?gnionej przez eksportera, gwarancji bankowych, akredytyw dokumentowych o charakterze gwarancji itp.
D?ug, który jest przedmiotem finansowania powstaje wskutek zawarcia okre?lonego kontraktu handlowego mi?dzy eksporterem a importerem. Najcz??ciej jednak forfaiter nie zna szczegó?ów takiej transakcji (le??cej u podstaw umowy forfaitingu). W sytuacji, gdy dochodzi do sporu mi?dzy eksporterem a importerem prawa forfaitera do uzyskania zap?aty nie mog? zosta? naruszone. W sytuacji, gdy importer (bank importera) odmawia zap?aty, powo?uj?c si? na tocz?ce si? post?powanie s?dowe (z powodu nieprawid?owego wykonania kontraktu przez eksportera), forfaiter dochodzi terminowej zap?aty zobowi?za? importera od eksportera. Taka sytuacja to jedyny wyj?tek pozwalaj?cy forfaiterowi na dochodzenie roszczenia zwrotnego (regresu) wobec eksportera. Dlatego te? forfaiter dokonuje zakupu wierzytelno?ci eksportowych od takiego eksportera, o którym wie, i? ma on minimaln? wiarygodno?? kredytow?. Forfaiter w tym celu sprawdza m.in. dokumenty eksportera (forfaiter bada czy kontrakt nie jest fikcyjny, a dokumenty podrobione). Ponadto, forfaiter bada zgodno?? przedstawionej dokumentacji ze stanem faktycznym oraz porównuje podpisy na dokumentach ze wzorami podpisów.